Bir varmış,bir yokmuş, uzak diyarlarda yaşayan bir karga varmış. Yaz mevsiminin sıcak bir gününde karga karnını doyurmak için çevreyi dolaşmaya çıkmış. Tarlalardan geçerken buğday tanelerini, bahçelerden geçerken taze meyvelerden yemiş. Karnını tıka basa doyurmuş. Bir süre sonra da susadığını hissetmiş.
Uçup su aramaya başlamış. Uzunca bir süre uçmuş ama bir damla bile su bulamamış. Artık çok az gücü kalmış. Az ilerde bir köy görünüyormuş. Karga oraya kadar zor da uçmuş. Köydeki evlerin birinin bahçesinde bir sürahi görmüş.
Susuzluktan bitkin düşmüş şekilde evin bahçesine inmiş. Sürahiye yaklaşıp içinde su olup olmadığına bakmış. Şanslıymış, çünkü kargaya yetecek kadar su varmış.
Karga suyu içmek istemiş, ama sürahinin ağzı çok darmış. Gagasını sürahiye uzatsa da su çok dipte olduğundan suya ulaşamamış. Aklına sürahiyi devirmek gelmiş ama içerisindeki azıcık su da dökülürse içecek su kalmaz diye düşünüp vazgeçmiş.
Düşünmeye başlamış, etrafına bakınmış. Yerdeki taşları görünce aklına bir fikir gelmiş. Gagasıyla taşları tek tek toplayıp sürahinin içine atmaya başlamış. Karga taşları sürahiye attıkça su yukarıya doğru yükselmiş. Akıllı karga sonunda sürahiden taşan suyu içmiş ve hayatta kalmayı başarmış.
Bu masalda da olduğu gibi hayatta zorluklar ile karşılaştığımızda hemen pes etmemeliyiz. Yeterince düşünüp, sorunlarımızın çözümü için mücadele edersek mutlaka başarıya ulaşırız.