Bir varmış bir yokmuş, develer tellal iken pireler berber iken zamanın birinde yemyeşil bir ormanda kendini beğenmiş bir tavşan yaşarmış. Bu tavşan çok hızlı koştuğu için kendisiyle çok övünürmüş. Her yerde bu ormanın en hızlı koşan hayvanı benim, benden daha hızlı olduğunu düşünen varsa gelsin yarış yapalım deyip duruyormuş.
Ormanda yaşayan hayvanlar, kendini beğenmiş olduğu için tavşanı hiç sevmezlermiş ama onunla yarış yapmaya da kimse cesaret edemezmiş. Çünkü tavşanın dediği gibi onu geçecek bir hayvan bu ormanda yokmuş.
Yine bir gün tavşan ormanın ortasında “var mı benimle yarışacak kendine güvenen bir hayvan” diye sorunca kaplumbağa birden seslenip:
“Evet ben seninle yarışırım, kendime güveniyorum, seni bu yarışta geçip birinci olurum” deyince, tavşan yüksek sesle kahkaha atmaya başlamış. Ormandaki diğer hayvanlar da kaplumbağanın tavşanla yarışmak istemesine hiç anlam verememişler. Tavşan kahkahası bittikten sonra Kaplumbağaya “Sen benimle dalga mı geçiyorsun, sen daha bir adım bile atamadan ben yarışı bitiririm. Benimle yarış etmeye nasıl cesaret ediyorsun acaba” demiş. Kaplumbağa da “eğer kendine çok güveniyorsan benimle yarış yap da görelim” deyince tavşan hemen kabul etmiş.
Yarış alanına giderken ormandaki hayvanlar kaplumbağayı yarıştan vazgeçirmeye çalışmışlar. Sen bir kaplumbağasın, tavşanı yarışta nasıl geçeceksin gel vazgeç bu işe hiç kalkışma demişler. Ama kaplumbağa çok kararlı bir şekilde kendini beğenmiş tavşan ile yarışacağını söylemiş.
Yarış alanına gelince ikisi de çizgide durmuşlar ve maymun başlama işaretini verir vermez tavşan hızla koşmaya başlamış. Kaplumbağa tavşanı gözden kaybettiğinde henüz birkaç adım anca atabilmiş. Tavşan hızlı hızlı koşmuş yarış pistinin ortasına gelince arkasına dönüp baktığında kimseyi görememiş. Kendi kendine “kaplumbağa buraya gelesiye kadar akşam olur, hava da çok sıcakmış, gidip biraz şu ağacın gölgesinde uyuyayım sonra kalkar devam eder yarışı bitiririm” diye düşünmüş. Gidip ağacın gölgesine yatmış.
Kaplumbağa yavaş yavaşta olsa yarışa devam ediyormuş. Tavşanın kendini beğenmişlik yapıp bir hata yapacağını tahmin ediyormuş ve tahmin ettiği gibi de olmuş. Tavşan uykusundan uyandığında bir bakmış ki hava kararmış, akşam olmak üzereymiş. Yarış başlayalı çok uzun zaman olmuş, acaba kaplumbağa nereye varmıştır diye düşünerek hızla bitiş çizgisine doğru koşmuş.
Bitiş çizgisine vardığında bir de ne görsün. Kaplumbağa yarışı bitirmiş ve tavşanın gelmesini bekliyormuş. Tavşan gördükleri karşısında ne yapacağını şaşırmış. Yarışı kaplumbağanın kazandığına inanamıyormuş. Kaplumbağayı küçümseyerek yaptığı yanlış onun yarışı kaybetmesine sebep olmuş.
Tavşan bitiş çizgisinde kaplumbağanın elini sıkarak yarışı kazandığı için onu tebrik etmiş ve kimseyi küçümsememesi gerektiğini anlamış. Ne kadar hızlı koşsa da önemli olanın durmadan hedefe odaklanmak olduğunu öğrenmiş.
egiticimasallar.com‘da Fare İle Aslan Masalı’nı okudunuz. Lütfen bizimle görüşlerinizi yorum kısmında paylaşmayı unutmayınız.
