Bir varmış bir yokmuş, uzaklarda bir ormanda ormanın sakinlerinden kral aslan, zebra ve su aygırı çok yakın arkadaşlarmış. Birbirleri ile büyüyen, yıllardır dost olan bu hayvanların bir gün araları bozulmuş. Su aygırı ile Zebra aslında küsmemişler ama aslan ile araları açılmış. Çünkü aslan arkadaşlarına karşı sürekli kibirli davranıyormuş. Arkadaşlarına “biz sizinle arkadaş olabiliriz ama unutmayın ki ormanın kralı benim” der dururmuş. Arkadaşları aslanın bu sözlerinden rahatsız olmuşlar, kibirli davranmanın kötü bir şey olduğundan bahsetmişler. Ama aslan arkadaşlarının söylediklerini hiç umursamamış.
Aslan kral bir gün ormandaki hayvanlara toplantı yapacağını söylemiş. Herkesin ormanda nehir kenarına toplamış ama arkadaşları su aygırı ile zebrayı çağırmamış. Aslan söze başlamış “Bundan sonra Zebra ve Su Aygırı ile konuşan hayvanları ormandan göndermeye karar verdim. Onlar ile arkadaşlık eden olursa ormandan kovacağım” diyerek ormandaki hayvanları tehdit etmiş. O toplantıdan sonra hayvanlar korkularından Zebra ile Su aygırını gördükleri yerde yollarını değiştirmişler, kimse onlar ile konuşmamış. Su aygırı ve zebra aslanın bu yaptığına çok sinirlenmişler. Birlikte aslanın yuvasına gidip;
“Aslan kral, sen ne yaptığını sanıyorsun, ormandaki hayvanları bizimle konuşmaması için tehdit ederek korkutmuşsun. Bizimle kimse konuşmaz oldu” demişler.
Bu Masalımızı da Çok Seveceksiniz: Anne Kurt İle Yavru Kurt Masal Oku
Aslan yine kibirli bir tavırla “Benimle arası kötü olanın başına bunlar gelir işte” demiş.
Su aygırı ile zebra arkadaşları aslanı sevseler de, bu son yaptığı kötülük onların sabrını taşırmış. Ormanı terk etmeye karar verip, sabah güneş doğar doğmaz yola çıkmışlar. Tam ormandan çıkacakları sırada bir silah sesi duyulmuş. Ormana avcılar gelmiş. Avcılar hayvanları yakalayarak, onları hayvanat bahçesine götürmek istiyorlarmış. Silah sesleri gelmeye devam ederken o sırada aslanın acı içinde kükremesi de duyulmuş.
Su aygırı ile zebra arkadaşları aslanın tehlikede olduğunu anlamışlar. Aslan ile araları kötü olsa da, sonuçta onların eski arkadaşlarıymış. Hemen onu kurtarmak için silah seslerinin duyulduğu yere doğru koşmuşlar. Avcıları uzaktan görüp, onlara bir tuzak hazırlamaya başlamışlar. Su aygırı bir çukur kazarken, zebra da avcıların dikkatini dağıtmış. Avcılar aslanı bırakıp zebranın peşinden koşmaya başlamışlar. Zebra onları çukura doğru getirmiş, avcılardan biri çukuru göremeyip içine düşmüş. Diğer avcıyı da su aygırı kükremesi ile korkutup kaçırmış.
Aslan’ın hayatı, kötülük yaptığı arkadaşlarının mücadelesi ile kurtulmuş. Arkadaşlarına utanarak bakan aslan: “Dostlarım, ne söyleyeceğimi bilemiyorum. Size kibirli davranışlarda bulundum, size üstünlük kurmak istedim. Siz bu yaptıklarıma rağmen benim için hayatınızı tehlikeye attınız ve beni kurtardınız. Size yaptıklarımdan dolayı özür dilerim. Çok üzgünüm” demiş.
Su aygırı ve Zebra arkadaşları aslanın yaptığı hatanın farkına vardığını görüp onu affetmişler. Aslan o günden sonra kimseye kibirli davranmamış. Ormandaki hayvanlar birlikte dostça yaşamaya devam etmişler.