Külkedisi (Sindirella) Masalı ve Hikayesi

egiticimasallar.com sitemizde Külkedisi Sindirella Masalı ve Hikayesi Okuyorsunuz.

Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde güzeller güzeli genç bir kız varmış. Bu kızın adı Cindirella imiş. Sindirellanın annesi o daha küçükken bir hastalığa yakalanmış ve ölmüş. Babası da Sindirella’ya bakabilecek bir eş istediğinden başka bir kadınla evlenmiş. Babasının yeni eşi yani Sindirella’nın üvey annesi de kocası vefat etmiş bir kadınmış. Ayrıca vefat eden eşinden de Anastasia ve Drisella adında iki kız çocuğu varmış. Bu sebeple babası bu kadınla evlendikten sonra üvey kız kardeşleri de Sindirella ile babasının yaşadığı eve taşınmışlar.

Sindirella’nın üvey kardeşleri onu ilk gördükleri andan itibaren hiç sevmemişler ve odasındaki eşyalarının hepsini kendileri için almışlar. Kızı küçümsüyorlar, ailenin dışından biri gibi davranıyorlarmış. Hatta zaman geçtikçe Sindirella’ya hizmetçi muamelesi bile yapmaya başlamışlar. Sindirella temizlik yaparken üvey kardeşleri yanına gelip “ne biçim silmişsin yerleri, bak her yerde tozlar var, çamaşırları temiz yıka, camları her gün sileceksin” diyorlarmış. Genç kız evin bütün işlerine kendi başına yetişmeye çalışıyor, yine de üvey annesi ve üvey kardeşlerini onunla alay ediyorlarmış. Akşam Sindirella’nın babası eve gelince de bir şekilde onu odasına yollayıp, babası ile dahi konuşmasına izin vermiyorlarmış.

Sindirella çok üzgünmüş. Babası ile konuşmak istese de bir türlü yalnız başlarına kalamamışlar. Babasının işleri çok yoğun olduğu için eve yorgun argın geliyormuş. Bu yüzden Sindirella’nın mutsuz olduğunu fark edememiş.

Sindirella’nın üvey annesi ile kardeşleri günler geçtikçe ona daha kötü davranmaya başlamışlar. Gündüz hizmetçi gibi çalıştırıp, gece de odasında bile uyumasına izin vermiyorlarmış artık. Çatı katında küçük bir şöminenin dibine yırtık battaniyeleri sermişler. Sindirella yarım yamalak yanan şöminenin başında, sönmüş odunların küllerine yaklaşarak ısınmaya çalışırken uyuyakalıyormuş. Sabah kalktığında da kendini üstü başı küllerden simsiyah olmuş buluyormuş. Üvey kardeşleri Sindirella’yı kızdırmak için ona ‘’külkedisi’’ demeye başlamışlar.

Günler ayları kovalayıp zaman ilerlerken, bir gün ülkede bir kraliyet balosu düzenleniyormuş. Aslında bu balonun amacı ülkenin prensi için güzel ve akıllı kızlardan bir eş seçmekmiş. Ülkedeki bütün kızlar prensle evlenebilmek için bu baloya katılmak istiyorlarmış. Ve birkaç gün sonra kraliyet görevlileri kapıyı çalmışlar. Üvey annelerine kraliyet balosuna katılım için davetiye vermek üzere, evde kaç genç kız olduğunu sormuşlar.

Üvey anneleri kraliyet görevlilerine Sindirella’nın baloya katılamaması için “Evde yalnızca iki kızım var ekselans…” diye cevap vermiş. Görevliler de sadece üvey kardeşleri için iki davetiye verip ayrılmışlar.

Üvey anneleri kızlarına bekledikleri haberi vermek için sevinçle bağırmış.

“Anastasia, Drisella hemen çabuk yanıma gelin. Size bir müjdem var! Kraliyet balosu için davetiyeleriniz geldi. Şimdi zaman kaybetmeden dışarı çıkıp size güzel elbiseler, ayakkabılar almalıyız. Balodaki en güzel kızlar siz olacaksınız” demiş.

Sindirella çatı katında temizlik yaparken aşağıdan gelen sesleri duyup baloya katılamayacağını anlayınca çok üzülmüş. Her genç kız gibi o da baloya katılmayı istese de, üvey annesinin oyunu yüzünden baloya katılamayacakmış. Üvey kardeşleri ile annesi evden hızlıca çıkıp gitmişler. Sindirella ise her zamanki gibi yalnız başına kalmış.

Nihayet balonun yapılacağı gün gelmiş çatmış. Anastasia ve Drisella sabah erkenden kalkıp balo için hazırlık yapmaya başlamışlar. Sindirella’ya bağırıp;

“Hey külkedisi, daha banyoyu hazırlamadın mı sen? Akşama balo olduğunu biliyorsun elini çabuk tut da bir an evvel hazırlanalım” demişler. Akşam balodaki en güzel kız olmak isteyen kızlar kıyafetlerini deniyorlar, takılarını takıp geri çıkarıyorlarmış. Ama bir türlü istedikleri gibi olamıyorlarmış. Çünkü üvey kardeşleri ne kadar güzel kıyafetler giyseler de külkedisinin aksine çok çirkinlermiş. Ne kadar süslenseler bile Sindirella’nın tozlu kıyafetiyle olduğu kadar bile güzel olamamışlar. Akşam saati gelince üvey anneleriyle birlikte kraliyet sarayına doğru yola çıkmışlar. Sindirella ise bir köşede oturup ağlamaya başlamış. Annem hayatta olsaydı bunlar başıma gelmezdi diye düşünüyormuş.

Tam da o sırada evin orta yerinde bir ışık belirmiş, Sinderella ne olduğunu anlamaya çalışıyormuş. Merakla ışığı izlerken içinden elinde sihirli bir değnekle güzel mi güzel bir peri ortaya çıkmış. Sindirella’ya doğru yaklaşıp;

“Benim güzel kızım şimdi sakın ağlama, sen de saraydaki baloya katılacaksın” demiş. Sindirella şaşkın ve umutsuzca “Nasıl katılacağım, şu üstümdekilere bak kir içinde” deyince Peri;

“Sen hiç merak etme ben herşeyi halledeceğim. Ama önce bana bir bal kabağı, yedi tane de fare bulmalısın” demiş. Sindirella perinin söylediklerine anlam veremese de çatı katından bir balkabağı ve yedi tane fare yakalayıp, hızlıca perinin yanına dönmüş. “İşte istediklerini getirdim, şimdi ne olacak” dediği sırada, peri sihirli değneği ile balkabağına dokunur dokunmaz balkabağı bir faytona dönüşmüş. Sonra değneği farelere doğru sallamış. Farelerin biri arabacıya, altısı da bembeyaz birer ata dönüşüvermişler. Sonra da Sindirella’nın yanına gelip değneği ona dokundurunca, Sindirella’nın yırtık elbiseleri ve eski ayakkabılarının yerini pırıl pırıl bir elbise ve bir çift camdan ayakkabı almış.

Sindirella aynaya bakınca güzelliğine kendisi bile inanamamış. Gerçek bir prensese benziyormuş. O sırada peri kendisine seslenmiş.

“Haydi elini çabuk tutmalısın, yalnız şunu sakın unutma saat 12 olmadan önce evde olmalısın. Çünkü saat 12 olduğunda araban balkabağına, atların da farelere dönüşecekler.” demiş. Sindirella perinin söylediklerini çok dikkatle dinlemiş. Ardından da faytonuna binip saraya doğru yola koyulmuş. Kraliyet sarayına gelince salondaki büyük kapıdan geçer geçmez herkes Sindirella’nın güzelliği ile büyülenmiş. Tüm gözler onu izliyormuş. Üvey annesi ile kardeşleri bile onu tanıyamamışlar.

O sırada prens salona girip davetlilerin arasında yürümeye başlamış. Üvey kardeşleri prensin kendilerine doğru geldiğini düşünüp, heyecandan ne yapacaklarını bilememişler. Ama prens onların yanından yürüyüp geçmiş. Sonra da herkes gibi Sindirella’nın güzelliğini görüp onun önünde durmuş.

Sindirella’nın gözlerine bakarak, “Merhaba güzel bayan, bu dansı bana lütfeder misiniz?” diye sormuş. Sindirella başı ile hafifçe onaylayarak prensin davetini kabul etmiş. Salonda tüm davetlilerin bakışları arasında kuğu gibi dans etmeye başlamışlar. Sindirella kendini müziğe ve dansın büyüsüne öylesine kaptırmış olacak ki, bir an saatin kaç olduğuna bakmayı unutmuş.

Aklına perinin söyledikleri gelir gelmez salonun ortasında bulunan büyük saate bakınca bir de ne görsün. Saat 12’yi neredeyse bulmak üzereymiş. Sindirella prensin elini panikle bırakarak arabaya doğru koşmaya başlamış. Bu sırada ayakkabılarından biri ayağından çıkmış. Ama geri dönememiş çünkü her şey eski haline dönmeden saraydan ayrılması gerektiğini biliyormuş. Saraydan biraz uzaklaşır uzaklaşmaz her şey eski haline dönmüş. Sindirella koşa koşa eve gelip tavan arasındaki odasına geçmiş.

Prens Sindirella’nın peşinden koşsa da ona yetişememiş. Sonra sarayın kapısında ona ait cam ayakkabıyı bulmuş. Ayakkabıyı yanına alarak balo salonuna geri gelmiş.

Sindirella soğuk odasında balo salonunda prensle dans edişini düşünüyormuş. Prens çok yakışıklıymış, ona aşık olmuş ama onunla evlenmenin sadece bir hayalde kalacağını düşünmüş. Çünkü prens onu bulsa da, bu haliyle tanıması mümkün değilmiş.

Prens sabahın erken saatlerinde kraliyet görevlilerine talimat verip, “Dün salonda dans ettiğim güzel kıza ait olan bu ayakkabıyı yanınıza alın, ülkedeki bütün genç kızlara bu ayakkabıyı giydirin. O kızı mutlaka bulmanızı istiyorum” demiş. Prensin adamları hemen yola koyulmuşlar, ülkede ev ev gezip, ayakkabının sahibini arıyorlarmış. Ama ayakkabı hiç bir kıza olmuyormuş.

Kraliyet görevlileri en son Sindirella’nın evine gelmişler. Kraliyet arabasının evlerinin önüne geldiğini görünce üvey kardeşleri çok sevinmiş. Hemen görevlileri içeri almışlar. Görevliler “Prensin aşık olduğu hanımefendiyi bulmak için bu ayakkabının sahibini arıyoruz” deyince; Sindirella konuşulanları çatı katındaki odasından duymuş.

Anastasia ve Drisilla ayakkabıyı deneseler de ikisine de olmamış. Kızların ayakları o kadar büyükmüş ki, ayaklarının yarısı içeride, yarısı dışarıda duruyormuş. Üvey anneleri görevlilere bir kez daha denetin lütfen diyerek görevlilere ayakkabıların kızlarından birine ait olduğuna inandırmaya çalışmış. Görevliler ayakkabıların kızlara ait olmadığını anlayıp tam da evden çıkmak üzerelerken yukarıdan bir ses duyulmuş.

“Lütfen bekleyin ekselans, ayakkabıları ben de denemek istiyorum.”

Herkes sesin geldiği yere dönüp Külkedisi’ne bakmış. Üvey annesi ve kız kardeşleri önce kızgın bakışlarla sonra da kahkahalar atarak “Sen şu haline bakmadan bir de prenses olmaya mı çalışıyorsun” deseler de görevliler prensin kesin emri olduğunu ülkedeki herkesin ayakkabıyı denemesi gerektiğini söylemişler. Sindirella’ya;

“Buyrun bayan, deneyebilirsiniz” diyerek ayakkabıyı uzatmışlar.

Sinderella cam ayakkabıyı ayağına giyince, herkes şaşkınlıktan kalakalmış. Çünkü ayakkabı tam olarak ayağına oturmuş. küçük dilini yutacakmış. Çünkü ayakkabı ayağına tam oturmuş. Görevliler “Genç bayan, ayakkabının sahibi siz misiniz?” diye sorunca, Sindirella “Evet” demiş.

Üvey annesiyle, kız kardeşlerinin kıskanç ve şaşkın bakışları arasında Sindirella görevlilerle birlikte arabaya binerek saraya doğru yola çıkmış. Prens sarayda Sindirella’yı görür görmez onu bakışlarından tanıyıp, “Sonunda sizi buldum prensesim, benimle evlenir misiniz?” diye sormuş. Sindirella da prensle evlenmeyi sevinç gözyaşlarıyla kabul etmiş.

Kısa bir süre sonra sarayda yapılan büyük bir düğünle, Prens ve Sindirella evlenmişler. Bir ömür de mutlu yaşamışlar.

egiticimasallar.com‘da Sindirella (Külkedisi) masalı okudunuz. Lütfen bizimle görüşlerinizi yorum kısmında paylaşmayı unutmayınız.