Yumurta Bekçisi Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, bir zamanlar denize kıyısı olan çok güzel bir kasabada küçük bir çocuk yaşarmış. Bu kasabanın sahiline her yıl, yaz aylarının sonlarına doğru deniz kaplumbağaları gelir, yeni doğacak yavrularının yumurtalarını sahile bırakırlarmış. Küçük çocuk ise bu deniz kaplumbağalarını çok sever, onların sahile bıraktığı yumurtaların başına bir iş gelmemesi için onlara yumurtadan çıktıkları güne kadar göz kulak olurmuş. Anne kaplumbağalar ise küçük çocuğun bu iyiliğine karşılık ona denizlerin en diplerinde nadir bulunan, pırıl pırıl inciler getirip hediye ederlermiş.

Bir yaz sonu daha, küçük çocuk sahilde anne deniz kaplumbağalarını beklemekteymiş. Çok zaman geçmeden kaplumbağalar denizden sahile çıkıp yumurtalarını bırakmışlar. Dönmeden önce de küçük yumurta bekçisi çocuğa inciler hediye etmişler. Tam çocukla vedalaşıp denize dönmüşler ki, sahilden bir ses duyulmuş. “Gaaaak gaaaakkk”…. Bu ses karganın sesiymiş. Anne kaplumbağanın bıraktığı yumurtaları toplamak için kumsala inmiş. Küçük çocuk koşup onu kovalamak istemiş ama ne yaptıysa başaramamış. Karganın yanına gidip onu kovalayasıya kadar karga yumurtaları yanında getirdiği bir bezin içerisinde doldurup havalanmış.

Küçük yumurta bekçisi çocuk karganın arkasından bakakalmış. Anne kaplumbağaların yavrularının doğacağı yumurtaları koruyamadığı için çok üzülmüş. Karganın gittiği yere doğru koşmuş ama karga ondan çok uzaklara gitmiş. Eve gelip yumurtaları kurtarmak için bir plan yapmış. Eline bir dürbün almış ve sahil boyunca gezerek çevredeki ağaçları izlemeye başlamış. Yürüdükçe yürüyormuş ama bir türlü kargayı bulamıyormuş. Hava kararmaya yakın bir saatte artık eve dönmeliyim diye düşünürken yanında bir anda küçük bir tavşan bitivermiş. Küçük çocuğun yanında zıp zıp zıplıyor adeta bir yer göstermek istiyormuş. Çocuk tavşanın kendisine bir şey anlatmak istediğini anlayıp onu takip etmeye başlamış.

Tavşan önce büyük bir ceviz ağacının altına gitmiş. Yumurta bekçisi çocuk aşağıdan ağaca dürbünle bakmış ama kargayı görememiş. Tavşanın kendisini yanlış yere getirdiğini düşünürken, tavşan da bir taraftan yere düşmüş cevizleri toplayıp çocuğun ayaklarının önünde biriktiriyormuş. Çocuk ne olduğuna çok anlam verememiş. Belli ki tavşanın bir planı var diye düşünüp cevizleri cebine doldurmuş.

Tavşan çocuğun cebinin cevizlerle dolduğunu görünce zıplaya zıplaya başka bir yere doğru gitmeye başlamış. Yumurta bekçisi çocuk tavşanı takip etmiş. Sonunda büyükçe bir ağacın altına gelince tavşan durmuş. Çocuk tavşanın getirdiği bu ağaca dürbünüyle bakınca karganın o ağaçta olduğunu görmüş. Kaplumbağaların yumurtaları da dalda bezin içerisinde duruyormuş. Çocuk çok sevinmiş ama şimdi bir sorun daha varmış. Çünkü çocuk, karga daldan aşağı inmeden yumurtaları alamayacağını biliyormuş.

Tavşan o sırada zıplayıp çocuğun cebindeki cevizleri düşürmeye çalışıyormuş. Çocuk tavşanın önce neden ceviz ağacının altına gittiğini şimdi anlamış. Cevizleri yere atıp karganın cevizi yemek için aşağı indiğinde dala çıkıp yumurtaları kurtarabileceği aklına gelmiş. Tavşan zekâsı ile çocuğa ilham vermiş.

Böylece çocuk cebindeki cevizleri yere aralıklarla atıp kargayı ağaçtan uzaklaştırmayı denemiş. Bir süre sonra karga ağaçtan inerek cevizleri tek tek yemeye başlamış. Cevizleri yerken de ağaçtan yavaş yavaş uzaklaşıyormuş. Çocuk karganın ağaçtan uzaklaştığını görünce ağaca çıkıp bütün yumurtaları almış ve tavşanla birlikte hızla sahile dönmüşler.

Yumurtaları incecik kumların arasına özenle bırakmışlar. Karga ise ağacın altındaki cevizleri yedikçe iyice şişmanlamış ve bir süre uçamamış. Tavşanla yumurta bekçisi çocuk yumurtaların doğmalarını beklemiş ve aradan biraz zaman geçtikten sonra yavru kaplumbağalar yumurtalardan çıkmışlar.

Anne kaplumbağalar sahile yavrularını almaya geldiğinde ise bekçi çocuğa hediye inciler getirmişler ona teşekkür edip yavrularıyla denizin derinliklerine yol almışlar.

Yumurta bekçisi çocuk ile tavşan ise artık çok iyi arkadaş olmuşlar ve bir sonraki yıl gelene kadar kaplumbağaları beklemişler. Aradan bir yıl geçtikten sonra kurtardıkları yumurtalardan çıkan yavru kaplumbağalar büyümüş ve doğdukları sahile geri gelmişler.

Bu kez denizden hem çocuk için inciler, hem de tavşan için taze yosunlar getirmişler. Tavşan kendisini unutmadıkları için çok mutlu olmuş. Yosunlar için kaplumbağalara teşekkür etmiş. Onlar da kendilerini karganın elinden kurtardıkları için tavşana ve yumurta bekçisi çocuğa teşekkür edip, bir sonraki yıl görüşmek üzere denizin dalgaları arasına dalıp gitmişler.

egiticimasallar.com‘da Yumurta Bekçisi Masalı’nı okudunuz. Lütfen bizimle görüşlerinizi yorum kısmında paylaşmayı unutmayınız.